Zaburzenia odżywiania
Najczęstsze zaburzenia odżywiania to anoreksja i bulimia. Początek tych problemów to zazwyczaj okres dojrzewania, najczęściej pomiędzy 13-17 rokiem życia.
Jak wygląda życie z zaburzeniami odżywiania?
Celem osoby cierpiącej na anoreksję czy bulimię jest zmniejszanie wagi ciała poprzez nadmierne ograniczanie spożywanych ilość, częstotliwość i kaloryczność posiłków, wyczerpujące ćwiczenia fizyczne, przyjmowanie środków przeczyszczających czy prowokowanie wymiotów. Podejmowanie takich działań wynika z zaburzonego obrazu własnego ciała, które nie jest wystarczająco szczupłe i atrakcyjne.
Anoreksji i bulimii towarzyszą takie objawy jak obniżenie nastroju czy nawet depresja, lęk, nadmierna drażliwość, zaburzenia snu, myśli samobójcze, ukrywanie problemu, wyrzucanie jedzenia w tajemnicy przed rodziną, nieustanne sprawdzanie wagi i obwodów ciała.
W skrajnych przypadkach kaloryczność posiłków nie przekracza 200 kcal dziennie.
Zaburzenia odżywiania to również ortoreksja, która polega na nadmiernym koncentrowaniu się na zdrowym żywieniu i bigoreksja gdy szczególną uwagę przykładamy do przyrostu tkanki mięśniowej, a nasze ciało nigdy nie wydaje się nam wystarczająco „zbudowane”.